Мурашы

Мурашы — самыя ўпартыя працаўнікі лесу. Яны вельмі чуй-ныя да надвор'я. Калі мурашы бесперапынна мітусяцца на сця-жынцы, бойка цягнуць розныя будаўнічыя матэрыялы, то добрае надвор'е яшчэ пастаіць. Бягуць у мурашнік без грузу — чакай дажджу ці навальніцы.

Рудыя лясныя мурашкі жывуць калоніяй, у якой ёсць свае законы. Рабочыя мурашы будуюць жытло, здабываюць ежу, ахоўваюць сваю тэрыторыю. Цягнуць працаўнікі на сваіх спі-нах нават тое, што ўдвая болыпае за іх саміх: вусеняў, жучкоў. Жыхары аднаго вялікага мурашніка за дзень з'ядаюць каля кілаграма шкодных насякомых, лічынак.

Жытло мурашоў толькі звонку здаецца звычайнай горкай. У мурашніку ёсць хады, якія зачыняюцца ў навальніцу. Ад іх адыходзяць вуліцы з двухбаковым рухам. Мурашы ствараюць сапраўдныя гарады на глыбіні да двух метраў пад зямлёй.

Агароджаны мурашнік сведчыць пра тое, што чалавек кла-поціцца, каб ніякі звер не пакрыўдзіў маленькіх лясных руп-ліўцаў. Там, дзе селяцца мурашы, дрэвы не хварэюць. Чатыры мурашнікі аздараўляюць цэлы гектар лесу.

Кажаны

Ёсць дзіўныя жывёлы, якія лятаюць з дапамогай рук-кры-лаў. Гэтыя істоты выглядаюць даволі смешна: вушы ў іх малыя, пярэднія канечнасці зменены ў крылы. Пры палёце скураная перапонка расцягваецца, як у птушкі крылы.

Кажаны вядуць начны лад жыцця. Днём яны хаваюцца пад дахамі дамоў, у дуплістых дрэвах, на гарышчы. Звычайна ў ад-ным сховішчы можа знаходзіцца некалькі дзясяткаў кажаноў.

Узімку кажаны ўпадаюць у спячку. Летам перад захадам сонца можна назіраць, як яны хутка перасоўваюцца над кро-намі дрэў ці дахамі дамоў. Прагаладаўшыся за дзень, кажаны палююць на насякомых.

Заолагі ніяк не маглі зразумець, як у кажаноў атрымліва-ецца лавіць насякомых уначы. Доўгія гады цягнуліся экспе-рыменты. Высветлілася, што кажаны валодаюць унікальным лакатарам, які пры палёце вылучае ультрагукавыя сігналы. 3 дапамогай гэтага лакатара кажан беспамылкова знаходзіць сабе корм.

Сябры лесу ведаюць, што кажаны — надзвычай карысныя жывёлы. Яны харчуюцца насякомымі, якія прыносяць шкоду раслінам.