Зялёная драпежница

На балоце растуць самыя незвычайныя расліны. Адна з іх — расянка, якую батанікі празвалі драпежніцай.

3 выгляду гэта расліна прыгожая. Пад промнямі сонца яе лісце блішчыць, кліча, інтрыгуе, прываблівае сваёй прыгажос-цю насякомых. Але варта даверліваму насякомаму прыпыніцца на імгненне на кветачцы, як яно патрапіць у пастку. Справа ў тым, што ў лісці расянкі-драпежніцы ёсць валосікі з ліпучай вадкасцю, на якіх вісяць кропелькі, быццам раса (адсюль і на-зва — расянка). Мошка ці камар сядзе на расліну і адразу пры-ліпне да яе. Як потым яны ні вырываюцца, нічога ў іх не атрым-ліваецца. Валаскі, бы тыя шчупальцы, ахопліваюць насякомае з усіх бакоў, не адпускаючы яго. Клейкая вадкасць расліны па складзе падобная на страўнікавы сок жывёлы. 3 дапамогай гэтай вадкасці расянка ператраўляе сваю ахвяру на працягу не-калькіх дзён. Потым валоссе на лісці разгінаецца і расянка зноў гатова лавіць чарговую ахвяру.

Колер кветак

Хто б мог падумаць, што ў насякомых, як і ў людзей, быва-юць любімыя кветкі! Праўда, выбіраюць яны іх звычайна не па форме, а па колеры. Так, у пчол любімыя колеры ружовы, фіялетавы, сіні. Такія кветкі яны ў першую чаргу апыляюць. Мухі чамусьці любяць жоўты колер. А вось чырвоны многія насякомыя часта блытаюць з цёмна-шэрым, таму застаюцца да такіх кветак абыякавымі. За выключэннем хіба што матылькоў, якія могуць адрозніваць чырвоны колер, таму ахвотна садзяцца на такія кветкі.

Увогуле ж колер кветак залежыць ад пігментаў, якія маюць іх пялёсткі. Праўда, тут ёсць і выключэнні. Напрыклад, белыя пялёсткі яблынь ці вішань. На самай справе ніякіх пігментаў у гэтых цялёстках няма, а белыя яны дзякуючы паветру. Па-спрабуйце разгледзець такі пялёстак пад мікраскопам, і вы ўба-чыце, штоў ім шмат бясколерных клетак, раздзеленых адна ад адной прамежкамі, запоўненымі паветрам. Дзякуючы гэтаму пялёсткі адбіваюць святло, здаючыся белымі.