Слуцкия паясы

Сёння яны зберагаюцца ў самых вядомых музеях Лондана і Парыжа, Варшавы і Кіева і іншых гарадоў свету. Вельмі ба-гаты і каштоўны збор таксама захоўваўся ў Мінску, але ў гады Другой сусветнай вайны быў незваротна страчаны. Цяпер у Бе-ларусі засталіся толькі рэшткі гэтых дзівосных вырабаў. Гля-дзіш на іх, і міжволі згадваецца ранішні росны луг, што пералі-ваецца ўсімі колерамі пад першымі сонечнымі промнямі.

3 сівой даўніны і на працягу доўгіх стагоддзяў ткацкі станок надзейна служыў людзям. 3 пакалення ў пакаленне перадава-ліся таямніцы ткацкага майстэрства, і нялёгкая праца пера-тварылася ў высокае мастацтва. Сведчаннем таго з'яўляюцца створаныя пад сялянскімі стрэхамі і ўпрыгожаныя спрадвеч-нымі ўзорамі абрусы, дываны, ручнікі і, вядома ж, паясы, якія нашы продкі лічылі амаль галоўнай аздобай у вопратцы. Ся-ляне, праўда, насілі ваўняныя ці льняныя апаяскі. А магна-ты і заможная шляхта падпяразваліся вытканымі з залатых і срэбраных нітак паясамі, што прывозіліся з далёкіх усходніх краін.

Имя горада

Нясвіжская зямля мае багатую і слаўную гісторыю. Тут на-радзілася шмат цікавых і паэтычных паданняў і легендаў. Гэта таксама нашы помнікі мінуўшчыны і даўніны. Яны распавя-даюць нам пра тое, што было, хвалююць сваёй вобразнасцю, непаўторнасцю і таямнічасцю.

Існуе некалькі легендаў пра паходжанне назвы горада Нясвіж.

Вось адна з іх.

Там, дзе рэкі Уша і Лань блізка падыходзяць адна да адной, узнікла новае паселішча. Жыхары яго дапамагалі перацягваць волакам ладдзі з адной рэчкі ў другую. Затым паселішча пера-тварылі ў астрог. Пазней яно стала цэнтрам невялікага княства.

Паселішча было добра ўмацаванае. Гэтаму спрыялі і вялікія балоты-багны, і абаронцы-воіны. Іх называлі віжамі.

Ворагі баяліся нападаць на гэты горад, бо ў крэпасці было шмат воінаў. Ад сугучча кароткіх слоў «несць віжаў», што аз-начала «многа воінаў», сталі называць горад-крэпасць Нясвіж.