Князь Вячка

Крыжакі часта нападалі на падуладныя Полацку паселішчы. На беразе шырокай Дзвіны стаяў горад Кукенойс. Там кіраваў кпязь Вячка з роду полацкіх князёў Рагвалодавічаў. Ягоныя атрады не давалі нямецкім рыцарам спакою і не пускалі іхнія войскі на славутую Полацкую зямлю.

Крыжакі сабралі супраць Вячкі вялікае войска. Сілы былі вельмі няроўныя, а падмога прыйсці не паспела. Каб не аддаць свой замак захопнікам, князь Вячка і дружына вырашылі спа-ліць яго і адступіць.

Вячка яшчэ доўга ваяваў з крыжакамі-агрэсарамі. Аднаго разу ён са сваімі людзьмі прыйшоў дапамагаць эстам, якія аба-ранялі горад Юр'еў.

Бой быў вельмі цяжкі. Крыжакі прарваліся ў горад. Усе аба-ронцы загінулі ў рукапашным баі. Склаў галаву ў баі і Вячка.

Цяпер старажытны горад Юр'еў завецца'Тарту. Адну з яго-ных прыгожых вулачак эстонцы назвалі імем адважнага бела-рускага князя.

Гомель

Шмат таямнічага ўтойваецца і ў назвах некаторых нашых абласных цэнтраў. Паводле шчаслівага збегу акалічнасцей, так сталася, што ўсе яны маюць даволі багатае гістарычнае мінулае, а гэта дае падставы для ўзнікнення розных легендаў аб па-ходжанні іх назваў. Прычым дапытлівы чалавечы розум па некаторых з іх яшчэ і па сённяшні дзень не дакапаўся да ісціны, працягваючы задавальняць сваю вялікую зацікаўленасць уся-го толькі здагадкамі і гіпотэзамі. Узяць, напрыклад, Гомель. Многія вучоныя ледзь не катэгарычна выводзяць яго са старажытнага тэрміна гаміла — узгорак. Аднак сёй-той схільны тлумачыць значэнне гэтага тапоніма на ўзроўні спрошчанага падыходу да загадкі. Назва тлумачыцца і тым, што паблізу го-рада, размешчанага на славутай рацэ Сож, было даволі мелка, і людзі, каб папярэдзіць адзін аднаго ў час руху па вадзе, вы-крыквалі: «Го-го-го! Мель!» Не навукова, але досыць займаль-на!